Anna Rudawcowa

Ne ploru la suneto

Ne ploru malbele la suneto
Ne grimacu de mateno
Larmojn tra nuboj vi kribras
Akvumita jam tero estas
Kio okazas la suneto pala?
Ĉu malgaja vi estas aŭ malsana?
Kial vi kurtenis vian fenestron
Kaj ne volas rigardi la teron?
Ĉu disŝiriĝis via robeto?
Ĉu perdiĝis ruĝaj ŝuetoj
Aŭ ricevita reĝa dono
De Printempo - flamanta krono?
Ne ploru, brilu sur firmamento
Per varmega radia kaskado!
Eliru el nubo, estas malĝojo!
La mondo ŝajnas prizono.
Ne ploru! Malbele esti ploremulo.
Sekigu per blua tuketo okulojn!
Lumu per ĝoja rideto, super rivero,
Kampo, bosko...ne ploru la suneto!

Tradukis Danuta Kowalska